Johann Samuel Petri był niemieckim kompozytorem, kantorem, pedagogiem i autorem. Przyszedł na świat 1 listopada 1738 roku w Żarach jako drugi syn żarskiego kantora - Balthasara Abrahama i jego żony Johanny Dorotheai z domu Meusel. Petri uczęszczał do gimnazjum w Żarach. Sam nauczył się grać na fortepianie, a począwszy od roku 1753 pobierał nauki gry na organach od organisty żarskiego. Po śmieci swojego nauczyciela w 1754 roku, w wieku lat 16-tu został wikariuszem w kościele parafialnym i kaplicy zamkowej. Do roku 1755 był też organistą. Wtedy zaczął studia na uniwersytecie w Lipsku. W tym czasie zgodnie z wolą swojego ojca zaniechał wszystkich muzycznych działań. Zmienił uczelnię, podjął studia na Pedagogium w Halle, podczas których w 1762 roku zauważono jego talent muzyczny, poznał też Wilhelma Friedemanna Bacha, który pokazał nieznane mu dotychczas subtelności partytur m. in. Johanna Gottlieba Grauna.
Od 1763 roku, po tym jak ukończył studia, był sygnatariuszem oraz nauczycielem w Lubaniu a od 1765 roku kantorem. W roku 1770 został powołany na stanowiska kantora, dyrektora muzycznego oraz nauczyciela gimnazjalnego w Budziszynie (niem. Bautzen).
Dnia 11czerwca 1771 zawarł związek małżeński z Victorią Henriettą Schmidt: była ona córką rektora z Sebnitz Josepha Schmidta i urodziła mu dwóch synów i cztery córki.
Petri zezwolił w lutym 1777 roku na wystawienie w ciągu dwóch dni komedii szkolnych w Domu Strzeleckim w Budziszynie pomimo sprzeciwu kollegium szkoły oraz rektora. Przez wiele lat Petri pełnił funkcję subrektora oraz organisty. Na czym ucierpiało jego zdrowie, dlatego też w 1787 roku rada przyznała mu przywilej, pozwalający na wwożenie piwa dla poprawy jego stanu zdrowia. W tym samy roku nakazał on budowę kopalni o nazwie "Petrigrube" (Kopalnia Petri'ego), która nie funkcjonowała jednak długo.
Jego najbardziej znanym uczniem był Leopold Schefer, który w latach 1799–1804 uczęszczał do budziszyńskiego gimnazjum a który w późniejszym okresie został kompozytorem i poetą. Starszy brat Johanna Petri - Christian Abraham był archidiakonem w Budziszynie, jego młodszy brat - Christoph kantorem i dyrektorem muzycznym w Żarach, natomiast jego wuj Georg Gottfried Petri był kantorem i dyrektorem muzycznym w Görlitz.
Był on autorem następujących podręczników muzycznych:
Anleitung zur praktischen Musik, vor neuangehende Sänger und Instrumentspieler, Lauban 1767
Anleitung zur praktischen Musik, 2. erweiterte Auflage bei Breitkopf, Leipzig 1782
Anweisung zum regelmäßigen und geschmackvollen Orgelspiel, Wien 1802
Petri komponował kantaty, kantaty pasyjne oraz msze. Niektóre z nich ukazały się drukiem.
Johann Samuel Petri umarł z osłabienia 12 kwietnia 1808 roku w Budziszynie.