Joseph Ignaz Schnabel

Wybitny śląski muzyk i kompozytor muzyki kościelnej, zwany „śląskim Haydnem” wywodził się z Nowogrodźca nad Kwisą. Przyszedł na świat 24 maja 1767 r. w rodzinie uzdolnionej muzycznie. Ojciec Joseph Victor był kantorem szkolnym i kościelnym w Nowogrodźcu, stryj Ignaz Leopold – dzwonnikiem i organistą, brat Phillip – początkowo nauczycielem a potem dzwonnikiem i organistą, drugi brat Johannes Michael – znanym na Śląsku klarnecistą, oboistą i gitarzystą. Mając 12 lat wyjechał do Wrocławia by pobierać nauki w gimnazjum św. Mateusza. Tam poznawał m.in. tajniki muzyki kościelnej. Po ukończeniu gimnazjum wrócił do Nowogrodźca by w pobliskich Parzycach objąć posadę nauczyciela. Wkrótce skupił wokół siebie grupkę utalentowanych muzycznie dzieci, nazywaną Paritzer Kapelle (Kapela Parzycka), z którą występował w okolicznych dworach i zamkach.

W 1797 r. Schnabel wyjechał ponownie do Wrocławia, tym razem na stałe. W mieście nad Odrą otrzymał posadę organisty w kościele św. Klary. Wkrótce wystawił we Wrocławiu swe oratorium pasyjne, które przyniosło mu wielkie uznanie. W 1800 r. Schnabel został koncertmistrzem we wrocławskim teatrze. Jednakże niedługo potem poświęcił się muzyce kościelnej. Po objęciu w 1805 r. godności kapelmistrza katedry wrocławskiej zorganizował tu chór, z którym dawał wiele koncertów. W 1812 r. Schnabel otrzymał posadę profesora i dyrektora muzycznego na uniwersytecie we Wrocławiu.

W późniejszych latach był współtwórcą i kierownikiem Królewskiego Akademickiego Instytutu Muzyki Kościelnej. Schnabel wiele koncertował, również w stołecznym Berlinie. Muzyk z Nowogrodźca przyjaźnił się z Józefem Elsnerem, nauczycielem Fryderyka Chopina, którego dwukrotnie podejmował we Wrocławiu (1826, 1830). W liście do rodziców z 9 listopada 1830 r. młody Fryderyk Chopin pisał: „Schnabel, co mię od czterech lat nie słyszał, prosił ażebym spróbował fortepian. Trudno było odmówić, siadłem i zagrałem parę wariacji. Schnabel się niezmiernie ucieszył, pan Hellwig stchórzył, inni zaczęli mię prosić, ażebym wieczorem dał się słyszeć. Szczególniej Schnabel tak szczerze nalegał, że nie śmiałem staremu odmówić. Jest to wielki przyjaciel pana Elsnera; alem mu powiedział, że uczynię to tylko dla niego, bo anim grał przez parę tygodni, ani się myślę w Wrocławiu popisywać. Stary mi na to że wie o tym wszystkim iże chciał mię już wczoraj, widząc w kościele, o to poprosić ale nie śmiał.

Pojechałem tedy z jego synem po nuty i zagrałem im Romans i Rondo z II Koncertu.”
Dorobek Josepha Ignaza Schnabla obejmuje blisko 210 utworów. Są to dzieła muzyki kościelnej: 5 mszy, nieszpory, kantaty, hymny, i in. Najbardziej znana z jego kompozycji jest msza "Missa in As" z 1806 r., zwana "Belagerungsmesse" (mszą oblężenia). Utwory Schnabla szybko zyskały popularność w całych Niemczech.
Muzyk zmarł we Wrocławiu 16 czerwca 1831 r. Pochowany został na cmentarzu przy kościele św. Michała na Ołbinie.