Zdzisław Kozak pszczelarz

Pan Zdzisław Kozak mieszka w Czerwonej Wodzie. Posiada osiemdziesiąt rodzin pszczelich rozmieszczonych na paru pasieczyskach. Pozyskuje miód rzepakowy, wielokwiatowy, lipowy, gryczany oraz leśny to jest wrzos z nabłocią. Pasieka Pana Zdzisława jest pod kontrolą weterynaryjną. Swoją przygodę z pszczołami rozpoczął w 1995 r., po przyznaniu renty z przyczyn zdrowotnych. Pewnego razu jadąc przez wioskę zauważył starszego pana łapiącego rój. Zapytał się go, czy mu go sprzeda. Zgodził się i tak zaczęła się praca w pasiece. Na początku szło mu opornie, ponieważ nie miał w rodzinie żadnych tradycji pszczelarskich, wszystkiego musiał nauczyć się sam. Swoją wiedzę zdobywał czytając książki oraz miesięcznik pod tytułem „Pszczelarstwo”. Przystąpił również do Powiatowego Związku Pszczelarskiego w Zgorzelcu, w którym uzyskał wsparcie i pomoc kolegów. Potem przyszły pierwsze rójki, przyszły pierwsze zbiory miodu - wtedy nabrał zapału do dalszej pracy, którą wykonuje do dzisiaj. Pracuje w nowoczesny sposób, ponieważ kładzie duży nacisk na nowoczesną gospodarkę. Uważa, że w dzisiejszych czasach tradycyjna gospodarka, którą stosowali nasi dziadkowie jest po prostu nieopłacalna - dzisiaj ta praca musi być ekonomiczna.
W 1997 roku w miesięczniku „Pszczelarstwo” przeczytał artykuł, w którym pewien pszczelarz opisywał sposób w jaki wykonuje świece z wosku pszczelego. Napisał list do autora artykułu z prośbą o udzielenie szczegółowej instrukcji wykonywania świec. Uzyskał odpowiedź i od tamtego czasu zgromadził już całą kolekcję różnych, samodzielnie wykonanych świec. Kolekcja ta jest wyjątkowa, zawiera bardzo dużo wzorów pozyskanych przez ostatnie 10, może nawet 15 lat między innymi na różnego rodzaju targach pszczelarskich.

Technika, którą stosuje przy wytwarzaniu swoich świec polega na zalaniu formy silikonowej rozgrzanym woskiem pszczelim. Wosk rozgrzewa w specjalnym garnku do gotowania mleka. Przyrządza również formę silikonową. Na samym początku wyglądało to w ten sposób, że w sklepie budowlanym kupował silikon sanitarny. Następnie palcem oblepiał nim gotową świecę kupioną na imprezie pszczelarskiej i czekał aż forma zastygnie. Potem obcinał ją i w ten sposób uzyskiwał gotową formę. Jak sam podkreśla dzisiaj jest o tyle dobrze, że można kupić gotowe już formy. Do formy wkłada knot, dzięki któremu świeca może się palić. Formę silikonową uszczelnia gumkami od dętki rowerowej. Jest to bardzo dobry sposób na to, żeby wosk nie wyciekał. Po nałożeniu odpowiedniej ilości gumek przycina knot i zakłada na niego klamerki do bielizny w celu naciągnięcia go. Z dołu zostawia mniejszy knot, natomiast z góry większy. Tak przyrządzoną formę zalewa woskiem. Temperatura wosku powinna wynosić około 50 -60 stopni. Nie może być zbyt niska ani zbyt wysoka, ponieważ wosk nieprawidłowo by się odlewał. Po zalaniu formy woskiem płynnym zostawiamy ją na około 12 godzin w celu ostygnięcia wosku. Po 12 godzinach demontuje formę. Tak powstaje świeca, którą po skorygowaniu, to znaczy po obcięciu knotów, wyrównaniu brzegów można zapalić w domu lub wystawić do sprzedaży. Świeca ta nadaje klimat w domu, jonizuje i oczyszcza powietrze, a także daje niepowtarzalny aromat.

Swoją pracę traktuje jako hobby, pasję na całe życie. Uważa, że w życiu należy coś robić z pasją, ponieważ tylko takie życie ma sens, daje przyjemność i zadowolenie. Dzięki przynależności do związku pszczelarskiego podwyższył swoje kwalifikacje, a także zapoznał się ze środowiskiem pszczelarskim. Bierze udział w różnego rodzaju imprezach pszczelarskich, a także imprezach takich jak Święto Grzybów w Węglińcu, Dni Pieńska itp., podczas których prezentuje swoje wyroby - zarówno miód jak i świece woskowe. Wiele radości sprawia mu okazywane przez ludzi zainteresowanie tymi produktami. To, że chcą poznać właściwości miodu i próbują dopasować na przykład gatunek miodu do swoich potrzeb smakowych lub leczniczych. Miód pszczeli jest produktem łatwostrawnym, zawiera dużo fruktozy i glukozy, w porównaniu do cukru sklepowego, który jest sacharozą i nie jest tak przyswajalny. Każdy miód posiada inne właściwości. Na przykład miód rzepakowy posiada podwyższoną zawartość glukozy, która leczy serce i mięsień sercowy. Z kolei miód gryczany zawiera podwyższoną zawartość rutyny i żelaza i leczy układ naczyniowy, żyły i serce.