Geolog światowej sławy, profesor Akademii Górniczej we Freibergu, Abraham Boguchwał Werner pochodził z Osiecznicy. Przyszedł na świat 25 września 1749 r. (niektóre źródła podają również 1750 r.) w rodzinie Abrahama Dawida Wernera, inspektora hut żelaza hrabiów zu Solms-Baruth z Kliczkowa. Już od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie mineralogią, petrografią i górnictwem. Jego zainteresowania wspierał ojciec, który stworzył Abrahamowi pierwszy zbiór minerałów.
Należał do najwybitniejszych drukarzy epoki jagiellońskiej i sprawował funkcję nadwornego typografa królewskiej kancelarii Zygmunta Starego. Prawdziwe jego nazwisko brzmiało Büttner, oznaczające po polsku Bednarz, a przetłumaczone na łacinę – Vietor. Urodził się w Lubomierzu, z którego pochodziło wielu znanych drukarzy epoki Renesansu. Po opuszczeniu rodzinnego miasta Hieronim Wietor studiował w latach 1497-1508 w Krakowie.
Na przełomie XVIII i XIX w. Johann Gottlob Worbs uchodził za jednego z najwybitniejszych historyków Łużyc i Śląska, zaś jego opracowania weszły na stałe do warsztatu historyków badających dzieje pogranicza śląsko-łużyckiego. Urodził się 7 maja 1760 r. w Skarbkowie koło Mirska, w rodzinie biednych chałupników. W wieku 14 lat zaczął uczęszczać do szkoły w Wieży koło Gryfowa Śląskiego, miejscowości położonej wówczas na saskich Górnych Łużycach.